M'n rug is nog steeds behoorlijk brak van de trein, maar zolang ik rustig aan doe overleef ik het wel. Ik koop eten en drinken in een klein supermarktje en na aanwijzigingen vind ik de buurtbus naar Incapirca. Na een rondritje langs de andere dorpen in de omgeving word ik rond half elf afgezet. Het is nog ongeveer een kilometer lopen, maar ik kan de ruïnes al zien liggen en het is een goede weg om te wandelen. Bij de toegangsprijs is -engelstalige- gids Danny inbegrepen. Helaas komt er vlak voor we met de rondleiding beginnen een bus met een nederlandse toergroep aan, die we natuurlijk op sleeptouw nemen. WAAROM lezen mensen niet even een boek voor ze op reis gaan? Een beetje voorbereiding over de geschiedenis van het land dat je bezoekt is kennelijk te veel gevraagd voor all-in reizigers. Grrrr. (FYI Ik had dezelfde ervaring in Zuid-Afrika) Ik slaag er in om de hinderlijke stupiditeit van m'n medelanders als een soort irritant achtergrond geluid te negeren. Ik zie het maar als voordeel dat ik zowel in het engels (Danny), spaans (verduidelijking van Danny aan de gids van de groep) als nederlands (gids tegen de groep) alles uitgelegd krijg;) Na de uitgebreide tour op het museumterrein wandel en klim ik nog een stuk in de omgeving: erg mooi.
Er gaat één keer per dag een express-bus rechtstreeks vanaf het museum naar Cuenca. Handig en ik heb nog tijd om souvenirs te scoren ook:-)

Onderweg ontwikkel ik een theorie: het tempo van de muziek in de bus is omgekeerd evenredig met de snelheid van de buschauffeur. Deze rit begint met disco en eindigt met salsa. Dat is weer eens wat anders dan de ecuadoriaanse ballades die ik totnogtoe tijdens het reizen heb gehoord:) Relaxed man.

Ik kom om ongeveer 15.30 in Cuenca aan en besluit om twee nachten te blijven, zodat ik een hele dag heb om de stad te bekijken. Ook m'n rug lijkt het een goed idee om even niet te hoeven rennen en vliegen voor vervoer naar de volgende plaats;) Hotel is centraal gelegen achter de grote nieuwe kathedraal, ik kan vandaaruit prima de stad en omgeving bewandelen.
Ik eet 's avonds in een heus restaurant (Raymipampa). Nadat ik assertief heb laten weten dat ik niet op de rookvloer boven wens te eten, krijg ik een goed plekje beneden. Ik kies voor Crepe con Carne, dat is spaans voor 'een waanzinnig lekkere driedubbele dunne pannekoek met heel veel vlees'. Yum.

's Avonds maak ik uitgebreid gebruik van de beste douche die ik ooit op reis ben tegengekomen en geef m'n rug een heetwatermassage. Beter, maar blijft balen.

Door naar dag 17

FOTO's week 3