zaterdag 4 juni 2005

Londen, part II
's Morgens al m'n inkopen kunnen doen, ondanks Londense shops, die pas om tien uur open gaan. Fijne uitzondering is Hamley's speelgoedwinkel, waar je al om half tien naar binnen kunt, woohoo (en waar je nooit met lege handen weer naar buiten komt;-)
Toen besloten om toch maar een gokje te wagen voor de matinee-voorstelling van BloodWedding. Dus... weer naar Almeida-theater en weer hopen op returntickets, deze keer was ik vijfde in de rij..... Bwoohahahaha, YES, woohoo: vlak nadat de deuren opengingen had ik een kaartje en zelfs nog tijd om programma en script te kopen voor ik buitenlangs naar de balkonplaats klom... waar al iemand op m'n stoel bleek te zitten.... ehm, WTF? Ik met m'n handgeschreven returnticket weer naar beneden, meiske met headset aangesproken, die me weer terugstuurde naar de kassa, waar hippe gozer heel bedenkelijk z'n lijst nakeek en nog even navraag deed bij de manager.... (the suspense is killing you, right? Ik werd er iig ontzettend nerveus van, Gael zo dichtbij en toch... Oh helemaal vergeten te vertellen: toen ik 's middags verdiept in Harry Potter in de rij stond, werden knullen voor mij opeens lichtelijk hysterisch en een van hen begon panisch naar camera en papier te zoeken: bleek Gael bij het theater aan te komen lopen (kek mutsje op) om aan het werk te gaan: leuk: kon ik iig zeggen dat ik 'm gezien had (hij zag er vermoeid uit, de schat) Eh, waar was ik... oh ja, in de zenuwen van het verkeerde kaartje... de kuif achter de kassa bleek me naar het verkeerde deel van de zaal gestuurd te hebben, ik zat niet op het verre hoge balkon, maar op de tweede rij van het toneel, precies in het midden, met perfect zicht op podium (en groot grijs hoofd op rij 1, but not complaining;-) HAHAHA! (ik wil wedden dat die muts van vrijdag in het verdomhoekje achterin had moeten zitten, karma weet je wel;-)
Bruid in het stuk bleek trouwens gespeeld te worden door Thekla Reuten (De Tweeling) die ik helemaal over het hoofd had gezien in het programma, omdat ik nogal gefixeerd was op Gael (snap je dat nou?;-). Veel passie en drama plus een onduidelijk stukje theater met een naakte vrouw in een trapeze (las achteraf dat dit de maan moest voorstellen die neerkeek op de geliefden...). But, hey: ik heb Gael op het toneel gezien: and he took his shirt of, so I'm happy:-D (en oppervlakkig, ja, so what;)

Na deze heftige voorstelling dook ik weer de ondergrondse in, op weg naar het oorspronkelijk doel van deze reis: Kevin Spacey in The Old Vic. Had na het afhalen van m'n ticket nog even tijd te eten op Waterloo Station en om half acht was het tijd voor The Philadelphia Story. Verfilmd in 1940 met Katherine Hepburn, Jimmy Stewart en Cary Grant, nu op het toneel: Jennifer Ehle (bij mij bekend van TV-versie Pride And Prejudice), some guy I didn't know and Kevin plus een hele verzameling acteurs als familie en achtergrondpersonages.
Stuk was me een beetje te jolig en in het publiek zag ik mijn toekomst: ik was omringd door grijze dames -waaronder een mevrouw uit Somewhere USA- die allemaal speciaal voor Mr. Spacey naar het theater waren gekomen: 'he is the only good actor on stage'..... HELP! (en toch wil ik heel graag naar Richard II in de herfst...*g*)