Gisteren om 21:30 uur met de nachtbus naar Londen gereisd; om iets over 07:00 uur aangekomen op Victoria Coach Station. Vandaar naar treinstation gelopen en daar bij de minishop van Neal's Yard mijn favoriete voetencreme gekocht met ook nog een fles sinaasappel-honing douchegel, mmmm. Vervolgens met metro naar hotel om rugzak te dumpen; kamer zou rond 14:00 uur beschikbaar zijn. Opgefrist naar de stad gelopen; vlakbij museum tentje gevonden voor Full English Breakfast (i.p.v. gebakken tomaat mocht ik een extra saucijsje bestellen, lekker:) Daarna verder gelopen naar Shaftesbury Avenue waar al een rij stond bij Forbidden Planet, die om 10:00 uur openging. Met tas vol hippe boeken en een geeky doll kwam ik een uur of zo later weer naar buiten \o/

Om mijn weg richting Leicestersquare vond ik onverwacht the originele Neal's Yard weer terug, mezelf ook nog op een nieuwe talkpoeder getracteerd. Beetje rondgedwaald door buurt (Seven Dials, vinden ook veel scenes plaats in boek dat ik net aan het lezen ben: Rivers of London van Ben Aaronovitch) voor ik bij TKTS aankwam om te kijken welke theatervoorstellingen in aanmerking voor een bezoek kwamen. Ontdekte dat Book of Mormons in een theater om de hoek werd gespeeld, maar daar kon je alleen een kaartje voor scoren door mee te doen aan een loterij ter plekke. Kwam door misverstand bij ijsshop Haagen Dasz nog bijna te laat voor de loting van de matinee voorstelling, wat het nog spannender maakte. Helaas geen kaartje gewonnen, aaah. Daardoor had ik wel tijd om met metro naar het hotel terug te gaan om even lekker in een lauw bad bij te komen voor ik rond 16:00 uur weer de stad in ging (ook met metro; waar je ook veel - heel veel - moet lopen van traject naar traject;).
Ontdekte dat Choccywoccydoodah ook op paaszondag open is, dus daar was ik nu snel klaar, maar wat langer rondgekeken bij de chocoshop van ontzettend chique warenhuis Liberty. Met goed gevulde tas in de metro naar de loting van de avondvoorstelling van BoM, maar weer geen geluk. Dus bij TKTS een ticket voor musical Women on the Verge of a Nervous Breakdown gekocht voor later op de avond. (Met Tamsin Greig, sjees, wist niet ze zo'n knalstem had, ik ken haar als actrice in rare ongemakkelijke comedies;). Had daarvoor nog net even tijd om snel de metro naar Bondstreet te nemen om vandaar naar Selfridges te lopen waar ze de "grootste schoenen-afdeling van de wereld" hebben. Hmmm. Niet echt onder de indruk, de muziek stond snoeihard en mijn soort schoenen hadden ze niet eens, pfff. Gauw bij de foodcourt drinken en snack gekocht en vervolgens weer met metro naar theater. Aparte musical, de titel zegt alles (ik heb de orginele film van Almodovar niet gezien maar deze versie had ook duidelijk Spaans tintje).

Sjees, ik heb wat afgelopen boven en onder de grond. Toch nog wakker genoeg om bij terugkomst in hotel van warm bad te genieten:) Daarna als een blok in slaap gevallen. Wat een dag.

Foto's zaterdag! / Paaszondag in Londen