Wat een dag. En vanavond thuis had ik een monitor-crisis. Dat wil zeggen: hij wou niet meer. Met als gevolg dat de computer onzichtbaar was. Onhandig. Onder valse voorwendselen mams uitgenodigd, maar voor ik op slinkse wijze haar monitor in kon pikken, besloot die van mij weer gewoon te doen. Ha.

Ondertussen is het nu dus wel te laat om nog nuttig bezig te zijn. Zij die wachten op mijn mail dienen nog even geduld te hebben. Sorry.