Ik stink.
Bedankt, rokers in het restaurant waar we onze 'Kerstborrel' hielden (oftewel waar we met z'n allen gingen zitten met een glaasje prik en hapjes)
En vooral bedankt, management van de 'Brasserie' dat dacht dat het neerzetten van 'verboden te roken' bordjes in de 'gewoon gastvrij' rookvrije hoek van het restaurant genoeg was om de lucht te leren niet te circuleren. M'n ogen en keel zijn u dankbaar.
Ik zou lachen om de stommiteit van bovengenoemde personen, als het niet zo in en in triest was.
Het was echt lekker om in de bus naar huis te genieten van de lucht die om me heen dampte en me de adem benam. En het was ook erg fijn op de fiets in de kou zonder sjaal om m'n hoofd, die gewoon te erg stonk. (Ik heb liever lucht dan warmte)
M'n kleren, m'n haar, m'n huid, alles stinkt.
Dus ik ga nu zuchtend een was draaien. Maar eerst kruip ik onder de douche en ga daar even een potje huilen.

:-(

(Hoe lang houden we dit nog vol?)