Om uur of negen op and ready to party. Hans viert vandaag alvast z'n verjaardag (wordt a.s. dida1904 al 25) en ik ga met tas vol pakjes (die ik zonder lijstje moest verzinnen) op weg naar Arnhem. De brug staat open voor 1 lousy plezierjacht (funfunfun) en ik kom net op het nippertje op het station, waar ik na het kopen van een kaartje bij de automaat nog een heel spannend stuk moet lopen voor de juiste trein (uit principe wordt er niet gerend t.b.v. het openbaar vervoer). Ik klim eerst nog naar het verkeerde perron, maar de treinen vertrekken in oplopende tijd (hoe verder weg van het verkooppunt, hoe later ze rijden, how clever) dus ik haal precies de goede trein, pfew. In de Arnhemse stadsbus krijg ik een gratis ritje van de chauffeur (ondanks dat ik hem wijs op het laatste stempel, beweert hij dat 'niet te kunnen zien' en stempelt dus in al gebruikte stuk van strippenkaart) en ben rond kwart over twaalf bij broertjelief waar mams en Jan net het grote familie-cadeau naar boven hebben getild. Zij vertrekken vervolgens naar Ikea voor het matras, terwijl Hans, Rianne en ondergetekende het tweepersoonshoogslaperbouwpakket uitpakken en in elkaar zetten. Gaat prima, op wat onduidelijkheid om afwerking na: Ikea heeft niet duidelijk onderscheid gemaakt tussen de bolletjes en steuntjes voor de pootjes, maar na wat geharrewar denken we het te snappen;)
Na het opnieuw inrichten van de kamer (en stofzuigen nadat toch nog de hanglamp naar beneden is gekomen...) kan het feest beginnen. Het gezelschap breidt zich in de loop van de middag en avond uit met de ouders van Rianne, Jaap en Gayleen, Jelle, Eelkje en de rest van de vriendenkring. Twee dubbele cadeaus dankzij mijn persoontje, maar niet erg, want toch bruikbaar (en die dvd van de Incredibles kan ik igv geen ruilmogelijkheid zelf ook wel houden;)
Na taart, cake en diverse soorten chips eten we pizza en ondertussen hebben we bijzonder goede gesprekken over van alles en nog wat (film, tv, muziek en de toestand in de wereld;)
Om tien uur besluit ik weer richting huis te gaan. Mijn reis valt kennelijk precies samen met het einde van een voetbalwedstrijd, want het station is gevuld met luidruchtige mannen.... Slaag er in om op perron en onderweg nog een aantal verhalen uit Mc Sweeney's te lezen, maar val halverwege de reis uitgeput van de lange vrijdagnacht en behoorlijk bewusteloos in slaap. Word op tijd in Zwolle wakker, maar ben nog wel een beetje van de wereld. Dat de trein op een heel ander perron dan normaal stopt en ook nog helemaal aan het eind van het station, is niet bevorderlijk voor mijn wazigheid, maar het lukt me toch om bij m'n fiets te komen en naar huis te fietsen (wat is het achterlijk druk in de stad: 't is middernacht: ga slapen!) Kruip na tandenpoetsen meteen in bed: lekker.