Ik doe de was en hang rond, wachtend op een telefoontje van mams, maar kennelijk belt ze net in die tien seconden dat ik onder de douche m'n oren aan het soppen ben, want om een uur of twaalf komt ze persoonlijk langs om te vertellen dat ik in Stadshagen wordt verwacht voor sjouwwerk richting berging. Ondanks aanwezige auto besluit ik toch om te gaan fietsen, dat maakt me wat minder afhankelijk na gedane arbeid;)
Jan en Joost zijn in het appartement al een strategie aan het bepalen en na enig overleg halen we alle spullen uit de boedelbak om ze overzichtelijk in de berging te stallen. Ik zet de stellingkast van Hans z'n oude kamer (eigenlijk MIJN oude kamer;) in elkaar en samen met mams verdeel ik de al uitgeladen tassen en kratten over de verschillende kasten. Bij het optillen van een groot kussen valt er vanaf het plafond of de kast stof in m'n rechteroog, het voelt als een enorme korrel, maar ondanks of dankzij tranen is er niets in m'n oog te zien. De rest van de dag blijf ik echter uit één oog dramatisch huilen, erg pijnlijk en geen gezicht :,-(
Als alle spullen uit de boedelbak en auto's een plekje hebben gevonden, verplaatsen wij ons naar het appartement voor boorwerkzaamheden; mams en ik zetten kruisjes, Jan maakt drempels en boort gaten met assistentie van Joost. Tussendoor doe ik even boodschappen (koeken voor bij de koffie en echte huishoudelijke benodigdheden voor mezelf) en later gaan mams en ik ook nog op jacht naar gereedschap en verf in het uitgebreide winkelcentrum, waar net de laatste resten van de feestelijke openingsweek worden opgeruimd. Ik vang zelfs nog een glimp op van Kim Lian die als afsluiting een optreden geeft.
Om een uur of zes wordt er besloten bij de snackbar op de hoek eten te scoren. Eén blik naar binnen overtuigt mij van de zinloosheid van de 'niet-roken'-hoek en ik weiger er te eten. Gelukkig is het behalve rokerig ook erg druk zodat iedereen vindt dat het handiger is om bij mij te gaan eten. Ik laat mams en de heren achter in de rij en fiets vast naar huis om tafel te dekken.
Na ongeveer een half uur arriveert Jan met het eten en even later komen ook mams en Joost binnen. Samen eten we 'Vork'-burgers (Jan een loempia) met patat en na nog een toetje vertrekken ze om een uur of acht allemaal richting Appelscha.
Ik ga zitten voor de video, maar de opgenomen aflevering van Het Blok blijkt een herhaling (wist ik wel, zucht), dus ik kijk nog een staartje Samenwonen en een aantal docu's die nog op de band staan. M'n oog brandt nog steeds en ik heb een ruwrode wal van al het tranen, dus tv-kijken is niet echt leuk, maar omdat ik een reservering heb voor het filmhuis om 22.00 uur, is een dutje doen ook niet echt een optie. Ik 'behandel' m'n oog met koude compressen, gemaakt van een zakdoek die ik om een plastic ijsblokje wikkel en af en toe natmaak met koud water. Het lijkt de pijn wat te verzachten, maar het tranen blijft vervelend.
Ook tijdens de film (American Splendor) blijf ik m'n oog koud houden, maar kijken met 1 oog is niet fijn en ook al maakt het getraan het makkelijker om de ondertiteling te negeren, toch is het niet echt prettig dat ik niet zo goed kan lezen: de film is nl gebaseerd op een strip en ook zo vormgegeven, zodat er af en toe ook tekst in beeld verschijnt. Lastig, maar ik ben een bikkel en geniet toch van de film;)
Thuis maak ik een provisorisch ooglapje van een haarband, waardoor ik ook in bed m'n oog verkoeling kan geven. Ik denk op tijd aan het achteruitzetten van de klok en ga daardoor zowaar voor middernacht naar bed!