woensdag 18 augustus 2004

'It's a funny thing; love' waren de laatste woorden op tv voor ik eindelijk naar bed ging. Geen wijze les van Dr. Phil, maar een memorabele exit van Spike... Ja, ik ben weer opgebleven voor Buffy;) Was echt van plan op tijd te gaan slapen, maar ik keek nog even het intro en toen moest ik wel verder kijken, want het was Lovers Walk, een van de allerbeste afleveringen (Spike's 'Love isn't brains'-speech, Oz's sarcastic voice, Joyce & Spike in de keuken, Xander & Willow; hartverscheurend en onvergetelijk!) en al heb ik -zeker van de eerste vier seizoenen- zo'n beetje alle afleveringen minstens drie keer gezien, deze was echt het gebrek aan nachtrust waard. Was wel zo verstandig om de tv na het vertrek van Spike uit te zetten, want ook al kom ik wel over dat tekort aan slaap heen, ik vreesde dat ik van het einde te depressief zou worden en in een dip naar bed, dat kon ik nou net weer niet aan;)
Ik was vanmorgen trouwens best op tijd op, kon zelfs rustig m'n sinaasappelen te persen... (omdat ik in geen enkele supermarkt mijn Fruitzuivel meer kan vinden, ben ik maar weer vers aan de pers)
Werkdag was hectisch, maar vol voldoening.
Vanavond knoepert van een pizza gegeten (Super-editie van het seizoen: met rauwe ham), maar toch ook nog een toetje (vanilleyoghurt) gedaan en een Supermergpijp te veel naar binnengewerkt (oef) voor ik ging bankhangen voor 'Moonlight & Valentino'. En ik heb het echt geprobeerd, maar deze vrouwenfilm was gewoon prut, ondanks goede actrices en de strakke spijkerbroek van dhr. Bon Jovi kon het me niet boeien (drama met een hele lange aaaaaa) en ik was blij dat ik kon zappen met 'Excess Baggage' waar Christopher, Alicia en Benicio er ondanks een slap verhaaltje heel wat gezelligers van wisten te maken;)
Behoorlijk last van opvliegers (het is weer zo ver) maar ben de avond weer doorgekomen, pff ik ga maar weer met de ventilator slapen;)