Panic! at the Disco in Amsterdam
Na treinreis m'n rugzak met pyjama bij Hans achtergelaten en benodigde bemoedigende knuffel van broerlief gekregen voor ik de stad in ging. Even gekeken of de Melkweg inderdaad daar was waar ik dacht en trof er zowaar al groepjes fans aan. En ik zag Zack de bodyguard. Eeeep. Toch heel cool verder Amsterdam in gegaan om te winkelen (bij enige lampenwinkel in Nederland waar ze nog kaars-gloeilampen voor m'n kroonluchter hebben en de Witte Tandenwinkel voor de enige echte harde tandenborstel). Ook nog een heuse Hofstadter gevonden als bedankje voor de logeerpartij bij Hans;)

Had met T. aan het einde van de middag afgesproken voor het Sexmuseum, wat een prima plek was om te wachten, maar ik had geen informatie over haar verlate trein uit België. Gelukkig kwam ze nog ruim op tijd voor het concert. We konden op ons gemak naar het Leidseplein lopen en dineren (heerlijk!). Rond zeven uur gingen we in de lange rij staan. Het was een heel erg ontspannen publiek en toen we binnen waren konden we zelfs rustig bij de merchandise-tafel met Danny praten. (Hahahaha, ik ken iedereen, ik ben geen giebelend fanmeisje, echt niet;)
T. en ik vonden in de zaal een prima plek op de verhoging aan de zijkant, met perfect zicht op het podium.

De avond begon met een enigzins ongemakkelijk voorprogramma van Pioneers of Love, die hun best deden met nogal bombastiche intro's, maar verbaasd leken dat niemand met hun nummers mee zong, dus dan zei de zanger maar weer "Panic! at the Disco" om een reactie uit de zaal te krijgen;)
Rond half negen was het dan eindelijk echt tijd voor Panic en vanaf toen was het één grote heerlijke roes. Fantastisch pittig concert en geweldige atmosfeer.
Foto's en video's in m'n livejournal!
Na afloop helemaal gelukkig op de tram naar Hans gereden en daar na het delen van alle foto's, video's en ervaringen op de uitklapbank gaan slapen.

Wat een TOPDAG (en toen wist ik nog niet eens hoe FANTASTISCH de volgende dag in Antwerpen zou zijn!)