Gisteravond uitgeput door busdrama om negen uur in slaap gevallen. Toen ik weer wakker werd als een zombie tandengepoetst en in bed gekropen. Ik had kennelijk toch meer last van het gedoe dan ik dacht.

Hele week was behoorlijk pittig, met grote beslissingen op het gebied van internetvrienden en zich opstapelende chaos op het werk.

Vandaag dan ook lekker voor mezelf gekozen. Na een snelle trip richting stad om foto-afdrukken te bestellen, op zolder een marathon van Being Human gekeken; 6 afleveringen van ongeveer een uur met verstand op nul.

Daarna zelfs nog voor middernacht naar bed. Nog steeds moe, maar deze keer wel voldaan.