Omdat ik vanavond met mams naar een vroege film zou en omdat ik met m'n project voorliep op schema, nam ik een half uur eerder vrij. Dat bleek heel slim, want ik trof mijn fiets bij de bushalte met een lekke achterband. Omdat lopen helemaal lang duurt, toch -heel langzaam- naar huis gefietst. Zo was ik toch nog aardig op tijd om snel eten te koken, pfew. Vegetarisch Quorn blokjes met satéh uitgeprobeerd; we vonden het best smakelijk. Ik serveerde ze met sperziebonen, aardappeltjes en perzik, mmmm. Na door mams meegenomen toetje (citroen kwark met stukjes cake) op m'n reservefiets naar de film. Paradies Liebe was al van zichzelf ongemakkelijk, maar dat gevoel werd nog fijn door m'n buurvrouw versterkt doordat ze de hele film lang op haar telefoon aan het typen/scrollen/whateverthefuck was. De enige reden dat ik haar niet een elleboogje gaf vermanend toesprak was dat ik de film niet wou verstoren. Ironisch noemen we dat. *zucht*