Kut. Ik ben weer door m'n rug gegaan. Ik kon nog net m'n veters strikken vanmorgen, maar dat was de grens van m'n kunnen. Na de busrit richting werk lijkt de pijn en stijfheid alleen maar erger te zijn geworden. Grumble. Ik ben nu niet alleen fysiek maar ook emotioneel nogal instabiel. Niet leuk.
Ik hoop zonder tranen de dag door te komen, maar ze zitten hoog. :,-(