Kutrug.
Gisteravond was ik hoopvol dat ik het dal had gehad. maar vanochtend blijkt het nog dieper te kunnen. Ik kan wel janken van pijn, ellende en vermoeidheid van voortdurend staan (de houding die het best te verdragen is, maar m'n benen en billen beginnen na drie dagen te protesteren).

Nog twee dagen werken en dan stort ik in. Fuck.