Vandaag behoorlijk stuk gelezen in De Stille Kracht van Louis Couperus en I feel like sharing....
Fragment wordt vooraf gegaan door een liederlijke omschrijving van de gemoedstoestand van Eva Eldersma; die is vanwege het begin van de regentijd in NL-Indië 'in een stemming van lusteloosheid en spleen'. Ze denkt na over het nut van de wereld: 'De helft der mensheid leed armoede en streed zich uit dat duister [de ellende van zijn menselijkheid] omhoog: naar wat...? De andere helft vegeteerde dom suffende weg in het geld. Tussen beide was een trap van tinten, van de duistere armoede tot de suffende rijkdom. Over ze heen regenboogden de eeuwige illuzies: liefde, kunst, grote vraagtekens van recht en vrede en ideale toekomst...'

Wow: 'trap van tinten', regenbogen als werkwoord enzovoort: dubbel wow.
Oh en 'illuzies' werd toen zo gespeld, toevallig.

spleen (het ~)

1 licht depressieve, hangerige gemoedsgesteldheid => weltschmerz

(met dank aan van Dale:-)